Abdullah Gül, Danıştay ve Yargıtay dairelerinde kararların salt çoğunlukla alınmasını sağlayan kanun değişikliğini, on beş günlük inceleme süresini değerlendirmeden onayladı. Beklenmedik bir durum değil. AKP için yasallaşması bu kadar acil olan bir yasayı daha fazla tutamazdı.

Gül’ün onayladığı yasanın Meclise girişi ile çıkışı bir olmuş: 24 Ocak’ta Meclis Başkanlığına sunulmuş; Adalet Komisyonu, Plan ve Bütçe Komisyonu derken 9 Şubat’ta Genel Kuruldan çıkmış. Demek ki AKP için aciliyeti var.

Gül, Hükümet tasarısı olarak gelen bu yasayı tekrar görüşülmek üzere Meclise gönderebilir miydi? Bu, beyhude bir beklenti. Çünkü Gül, Erdoğan kabinesinin “cumhur”dan sorumlu bir üyesi (Cumhur Bakanı) gibi... Üçüncü yılını tamamlamak üzere olduğu görev süresince muhalifleri hiç şaşırtmadı. Eminim, önüne konan dosyaların sadece imza sayfasını açıyordur. Bundan dolayı ben kendilerine Cumhur Bakanı diyorum.

Yine de en azından, yargı organı başkanlarının uyarısını değilse bile, nezaket icabı CHP Genel Başkanı Kemal Kılıçdaroğlu’nun “bir kez daha düşün”me çağırısı üzerine düşünüyormuş gibi yapabilir, imzasını on beşinci gün atabilirdi. Onu da yapamadı. Çünkü o cumhurbaşkanı değil, Cumhur Bakanı…